Πώς τα κυβερνητικά συστήματα συνταξιοδότησης καθορίζουν την επιλεξιμότητα
Περιεχόμενο
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι κρατικοί υπάλληλοι φαίνεται να συνταξιοδοτούνται σε τόσο νεαρή ηλικία; Λοιπόν, ο λόγος είναι ότι τα κυβερνητικά συστήματα συνταξιοδότησης έχουν συχνά κανόνες επιλεξιμότητας λόγω συνταξιοδότησης που επιτρέπουν στους ανθρώπους να το κάνουν. Είναι τόσο σημαντικό όφελος που πολλοί κυβερνητικοί εργαζόμενοι δεν αναζητούν εργασία εκτός του δημόσιου τομέα ή ακόμη και εκτός οργανώσεων στο πλαίσιο των συνταξιοδοτικών τους συστημάτων.
Τα κυβερνητικά συστήματα συνταξιοδότησης βασίζουν την επιλεξιμότητα για συνταξιοδότηση σε δύο παράγοντες: ηλικία και έτη υπηρεσίας. Για σχεδόν κάθε σύστημα συνταξιοδότησης της κυβέρνησης υπάρχει κάποιος αριθμός που αντιπροσωπεύει το άθροισμα της ηλικίας και των ετών υπηρεσίας ενός υπαλλήλου που, μόλις φτάσει, καθιστά έναν υπάλληλο επιλέξιμο για συνταξιοδότηση.
Ο κανόνας του 80
Πολλά συστήματα χρησιμοποιούν τον κανόνα του 80. Αυτό σημαίνει ότι μόλις ο ηλικίας και τα έτη υπηρεσίας ενός εργαζομένου συνολικά 80, ο εργαζόμενος δικαιούται να συνταξιοδοτηθεί. Εδώ είναι ένα παράδειγμα. Ένας υπάλληλος αρχίζει να εργάζεται για κυβερνητική υπηρεσία σε ηλικία 27 ετών. Το σύστημα συνταξιοδότησης του οργανισμού λειτουργεί σύμφωνα με τον κανόνα του 80. Δεδομένης της ηλικίας αυτού του υπαλλήλου και του κανόνα των 80, ο εργαζόμενος θα είναι επιλέξιμος για συνταξιοδότηση σε ηλικία 53 1/2 μετά τις 26 1 / 2 χρόνια υπηρεσίας.
Διπλή εμβάπτιση
Αυτή η ηλικία πρόωρης συνταξιοδότησης δίνει στον υπάλληλο πολλά χρόνια εργασίας που απομένουν για να ακολουθήσει μια δεύτερη καριέρα ή να επιστρέψει στη δημόσια υπηρεσία για διπλή βουτιά. Η διπλή απόσπαση είναι όταν ένας υπάλληλος έχει συνταξιοδοτηθεί και πληρώνει μια πρόσοδο, αλλά εργάζεται και κερδίζει μισθό σε έναν οργανισμό που συμμετέχει στο ίδιο σύστημα συνταξιοδότησης.
Τα συστήματα συνταξιοδότησης έχουν συχνά προβλέψεις για όσους ξεκινούν δημόσια υπηρεσία πολύ αργά στη σταδιοδρομία τους. Τα συστήματα μπορούν να υιοθετήσουν ηλικία συνταξιοδότησης όπου οι άνθρωποι μπορούν να συνταξιοδοτηθούν ακόμη και αν δεν έχουν φτάσει τον κανόνα του 80. Πολλά συστήματα επιτρέπουν στους υπαλλήλους ηλικίας 65 ετών να συνταξιοδοτηθούν ανεξάρτητα από τα έτη υπηρεσίας τους. Αυτά τα άτομα λαμβάνουν μικρές προσόδους λόγω των λίγων ετών τους στο σύστημα και μπορεί να μην έχουν τα ίδια οφέλη υγειονομικής περίθαλψης με εκείνα που φτάνουν στον κανόνα των 80 πριν από τη συνταξιοδότησή τους.
Αύξηση του κανόνα του 80
Για να αυξηθεί ο αριθμός των υπαλλήλων που συνεισφέρουν στο σύστημα και για να μειωθεί ο αριθμός των συνταξιούχων που προέρχονται από αυτό, ορισμένα συστήματα συνταξιοδότησης έχουν αυξηθεί από τον κανόνα του 80 στον κανόνα του 85 ή ακόμη και 90. Όταν συμβαίνει αυτό, οι υπάρχοντες εργαζόμενοι συχνά προέρχονται οι παλιοί κανόνες και οι νέοι υπάλληλοι πρέπει να πληρούν τις νέες απαιτήσεις.
Παππού
Το Grandfathering κάνει τις συνταξιοδοτικές αλλαγές πιο ευχάριστες για τους υπάρχοντες υπαλλήλους. Οι εργαζόμενοι αισθάνονται χαμηλότεροι, υποτιμημένοι και εξαπατημένοι όταν τους αλλάζουν οι κανόνες του συστήματος συνταξιοδότησης. Οι μελλοντικοί υπάλληλοι δεν έχουν λόγο για το θέμα, επειδή κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι ακόμα.
Παρόλο που η προπαγάνδα διευκολύνει τις πωλήσεις, δημιουργεί διοικητικά βάρη. Τα συστήματα συνταξιοδότησης πρέπει να διατηρούν δύο ή περισσότερα σύνολα κανόνων, εντύπων, εγγράφων βοήθειας και τα παρόμοια. Το αυξημένο κόστος συντήρησης συνεχίζεται διαρκώς έως ότου οι συνταξιούχοι βάσει ενός παλιού συνόλου κανόνων εξαφανιστούν.
Ο κανόνας του 90
Ας πούμε ότι ο 27χρονος υπάλληλος στο προηγούμενο παράδειγμα είναι σε ένα σύστημα συνταξιοδότησης που λειτουργεί με τον κανόνα του 90 αντί του κανόνα του 80. Λόγω αυτής της αλλαγής, αυτός ο υπάλληλος θα είναι επιλέξιμος για συνταξιοδότηση σε ηλικία 58 1/2 με 31 1/2 χρόνια υπηρεσίας.
Τα συστήματα συνταξιοδότησης τείνουν να έχουν αυστηρούς κανόνες σχετικά με τη μεταφορά πίστωσης υπηρεσίας από το ένα σύστημα συνταξιοδότησης στο άλλο. Όταν οι εργαζόμενοι μετακινούνται μεταξύ των θέσεων εργασίας σε διαφορετικά συστήματα συνταξιοδότησης, ενδέχεται να χάσουν την πίστωση υπηρεσίας. Οι κυβερνητικοί υπάλληλοι πρέπει να διερευνήσουν αυτήν τη δυνατότητα όταν εξετάζουν μια νέα θέση εργασίας.
Όταν η πίστωση υπηρεσίας δεν μεταφέρεται, οι εργαζόμενοι ενδέχεται να έχουν την επιλογή να αφήσουν εκεί που έχουν στο παλιό σύστημα συνταξιοδότησης εκεί και να ξεκινήσουν νέα στο νέο σύστημα. Ένας υπάλληλος θα μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετικές ημερομηνίες συνταξιοδότησης μεταξύ δύο ή περισσότερων συστημάτων. Στη συνέχεια, οι ημερομηνίες συνταξιοδότησης είναι απλώς ημερομηνίες κατά τις οποίες ένας εργαζόμενος μπορεί να έχει πρόσβαση σε οικονομικές παροχές, αλλά οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να επιλέξουν να ξεκινήσουν την πρόσβαση σε όλες τις προσόδους τους ταυτόχρονα.
