Ο αντίκτυπος των μη αμειβόμενων πρακτικών άσκησης στους ασκούμενους στην οικονομία
Περιεχόμενο
Οι μη αμειβόμενες πρακτικές έχουν γίνει όλο και πιο συχνές από την πρόσφατη οικονομική ύφεση. Κατά την αξιολόγηση, η ανάπτυξη των μη αμειβόμενων πρακτικών άσκησης πρέπει να εξεταστεί υπό το φως της επίδρασής τους στην ασκούμενη και τη συνολική οικονομία. Όταν προσπαθεί να εξαλείψει όλες τις μη αμειβόμενες πρακτικές άσκησης, θα μπορούσε να έχει αμελητέα επίδραση στους μαθητές, παρόλο που οι Οδηγίες του Τμήματος Εργασίας εκπονήθηκαν για να προστατεύσουν τους ασκούμενους από την εκμετάλλευση από τους εργοδότες. Από την άλλη πλευρά, μια πρόσφατη έρευνα που ολοκληρώθηκε από την έρευνα The National Association of Colleges & Employers διαπίστωσε ότι τα οφέλη μιας αμειβόμενης πρακτικής άσκησης υπερέβαιναν κατά πολύ τα οφέλη από τα οποία τα πρακτικά δεν είχαν πληρωθεί.
Μερικές από τις ερωτήσεις που πρέπει να αναρωτηθούν οι εργοδότες και οι μαθητές είναι εάν η μη αμειβόμενη πρακτική άσκηση είναι νόμιμη και εάν παραβιάζουν τυχόν ισχύοντες εργατικούς νόμους; Είναι η εργασία που κάνει ο μαθητής προς όφελός τους ή εστιάζει περισσότερο στη βοήθεια του εργοδότη; Ποιος είναι ο αντίκτυπος των μη αμειβόμενων πρακτικών άσκησης στην οικονομία στο σύνολό της; Υπάρχει επίσης ο παράγοντας ανισότητας με τις μη αμειβόμενες πρακτικές άσκησης, καθώς μόνο φοιτητές με οικονομικά μέσα είναι σε θέση να τα κάνουν επειδή εκείνοι οι μαθητές που δεν είναι πλούσιοι πρέπει να βγάλουν λεφτά για το καλοκαίρι.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας, τα έξι κριτήρια της FLSA πρέπει να εφαρμόζονται όταν αποφασίζεται εάν απαιτείται η πρακτική άσκηση:
- Η πρακτική άσκηση, παρόλο που περιλαμβάνει την πραγματική λειτουργία των εγκαταστάσεων του εργοδότη, είναι παρόμοια με την εκπαίδευση που θα παρέχεται σε εκπαιδευτικό περιβάλλον.
- Η εμπειρία πρακτικής άσκησης είναι προς όφελος του ασκούμενου.
- Ο ασκούμενος δεν εκτοπίζει τους τακτικούς υπαλλήλους αλλά εργάζεται υπό στενή επίβλεψη υπαρχόντου προσωπικού.
- Ο εργοδότης που παρέχει την εκπαίδευση δεν αποκτά κανένα άμεσο πλεονέκτημα από τις δραστηριότητες του ασκούμενου. και περιστασιακά, οι λειτουργίες του ενδέχεται να παρεμποδίζονται.
- Ο ασκούμενος δεν δικαιούται απαραίτητα εργασία για τη λήξη της πρακτικής άσκησης.
- Ο εργοδότης και ο ασκούμενος κατανοούν ότι ο ασκούμενος δεν δικαιούται μισθούς για το χρόνο που αφιερώνεται στην πρακτική άσκηση.
Μη αμειβόμενη πρακτική άσκηση
Στο παρελθόν, οι μη αμειβόμενες πρακτικές άσκησης έχουν γίνει κοινή πρακτική μεταξύ των εταιρειών. Προκειμένου μια πρακτική να είναι ακαδημαϊκή άξια, οι μαθητές που κάνουν πρακτική άσκηση σε συνδυασμό με τα μαθήματά τους στο κολέγιο αναμένεται να αποκτήσουν πρακτική εμπειρία που τους βοηθά να αναπτύξουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες που απαιτούνται για να αποκτήσουν είσοδο στον τομέα τους. αλλά οι νέες κατευθυντήριες γραμμές θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ποιότητα της πρακτικής άσκησης, δεδομένου ότι ένα από τα κριτήρια δηλώνει ότι ο εργοδότης δεν αντλεί άμεσα πλεονέκτημα από τις δραστηριότητες του ασκούμενου.
Η διάκριση που επιδιώκουν να εφαρμόσουν οι Νέες Οδηγίες είναι ότι η πρακτική άσκηση είναι για εκπαιδευτική κατάρτιση και όχι για να κάνουν οι ασκούμενοι τη δουλειά των τακτικών υπαλλήλων. Πολλοί εργοδότες ξοδεύουν σημαντικό χρόνο κατάρτισης και καθοδήγησης των ασκούμενων τους και δεν αποκομίζουν μεγάλο όφελος από το να τους ολοκληρώσουν μια πρακτική άσκηση με τον οργανισμό. Ενώ άλλοι οργανισμοί αναμένουν ότι οι ασκούμενοι θα πηδούν και θα κάνουν την ίδια δουλειά με έναν κανονικό υπάλληλο. Ένα ατυχές αποτέλεσμα της αυστηρής τήρησης των Νέων Οδηγιών και στην ερμηνεία του ζητήματος της νομιμότητας των μη αμειβόμενων πρακτικών άσκησης θα μπορούσε να δυσκολέψει τους μαθητές να βρουν πρακτική άσκηση στο μέλλον.
Η καταστολή της μη αμειβόμενης πρακτικής άσκησης έχει πρόσφατα αποκαλυφθεί λόγω των εργοδοτών που επιδιώκουν δωρεάν εργασία χωρίς πρόθεση πρόσληψης του ασκούμενου στο μέλλον. Ένα από τα οφέλη μιας πρακτικής άσκησης είναι η κατάρτιση και η δημιουργία ενός επαγγελματικού δικτύου με ελπίδες να προσληφθούν για πλήρη απασχόληση μετά τη λήξη της πρακτικής άσκησης. Η κατάχρηση των ασκούμενων από τους εργοδότες έχει φέρει το ζήτημα σε ένα εντελώς νέο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων πρόσφατων αγωγών που έχουν κοστίσει εργοδότες εκατομμύρια δολάρια.
Όταν η μη αμειβόμενη πρακτική άσκηση είναι επωφελής
Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου ένα μη αμειβόμενο πρόγραμμα πρακτικής εξακολουθεί να έχει τα πλεονεκτήματά του, όπως η παροχή σε έναν μαθητή εμπειριών που δεν θα μπορούσε να πάρει αλλού, μαζί με την ευκαιρία να δημιουργήσουν ισχυρές συνδέσεις δικτύωσης με επαγγελματίες στον τομέα. Οι εξαιρετικές επιστολές σύστασης είναι ένα άλλο πλεονέκτημα που θα βοηθούσε τον μαθητή να αποκτήσει πλήρη απασχόληση με άλλους οργανισμούς στον τομέα. Για μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που δεν μπορούν να πληρώσουν τους ασκούμενους, δεν είναι πρόβλημα. αλλά για κερδοσκοπικές εταιρείες που θέλουν να εξοικονομήσουν χρήματα, θα μπορούσαν να βρεθούν στη μέση μιας αγωγής που θα τους κόστιζε πολύ περισσότερο από ό, τι αν είχαν συμφωνήσει να πληρώσουν τους ασκούμενους.
Ένα πράγμα που πρέπει να σκεφτούν οι μαθητές όταν εξετάζουν μια μη αμειβόμενη πρακτική άσκηση, είναι μια πρόσφατη έρευνα που ολοκληρώθηκε από την Εθνική Ένωση Κολλεγίων & Εργοδοτών (NACE), όπου έδειξαν ότι οι αμειβόμενες πρακτικές ασκήσεων έχουν περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσουν σε μια εργασία με πληρωμή σε σύγκριση με τις μη αμειβόμενες πρακτικές άσκησης, δεδομένου ότι οι περισσότεροι από τους ασκούμενους που έλαβαν προσφορές εργασίας από τον εργοδότη αποδέχτηκαν τις θέσεις. Εξήντα τοις εκατό κατείχε αμειβόμενη πρακτική άσκηση σε σύγκριση με το 37% εκείνων που εργάζονταν για μη αμειβόμενο. Αναφέρθηκε επίσης ότι οι μη αμειβόμενες πρακτικές άσκησης τείνουν να παρέχουν στους εκπαιδευόμενους λιγότερες δεξιότητες σε αντίθεση με τις αμειβόμενες πρακτικές.
Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Καθηγητών του Πανεπιστημίου της Κολούμπια διαπίστωσε επίσης ότι οι αμειβόμενες πρακτικές άσκησης παρέχουν καλύτερη εμπειρία για τους ασκούμενους από τους μη αμειβόμενους. Φυσικά, για ορισμένους οργανισμούς δεν έχουν τη δυνατότητα πληρωμής. Όταν συμβαίνει αυτό, οι μαθητές πρέπει να αποφασίσουν πόσο πολύτιμη θα είναι η εμπειρία για αυτούς και πόσο θα τους βοηθήσει τελικά να επιτύχουν τους μελλοντικούς τους στόχους σταδιοδρομίας.
