Τι είναι η θρησκευτική διάκριση και η στέγαση;

Περιεχόμενο

• Ευθύνες εργοδότη για αποφυγή θρησκευτικών διακρίσεων
• Πρόσθετες εκτιμήσεις κατά τη διάρκεια συνέντευξης εργασίας
• Διαμονή για θρησκευτικές πρακτικές
• Θρησκευτικά καταλύματα και αδικαιολόγητες δυσκολίες
• Αντίποινα και θρησκευτικές διακρίσεις

Θέλετε να κατανοήσετε τις θρησκευτικές διακρίσεις και την ευθύνη του εργοδότη να προσαρμόσει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των εργαζομένων στο χώρο εργασίας;

Οι θρησκευτικές διακρίσεις είναι η δυσμενής εργασιακή μεταχείριση ενός υπαλλήλου βάσει μιας τάξης ή κατηγορίας στην οποία ανήκει ο εργαζόμενος - θρησκευτικές πεποιθήσεις ή πρακτικές - και όχι βάσει της ατομικής αξίας του εργαζομένου.

Οι θρησκευτικές διακρίσεις απαγορεύονται από τον Τίτλο VII του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1959. Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, απαγορεύεται η θρησκευτική διάκριση από τον εργοδότη ή τον υποψήφιο εργοδότη κατά την πρόσληψη, την απόλυση και άλλους όρους και προϋποθέσεις εργασίας.

Οι όροι απασχόλησης περιλαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με προαγωγές, μεταβιβάσεις θέσεων εργασίας, ενδυμασία όχι στον ενδυματολογικό κώδικα που απαιτείται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και την παροχή του απαραίτητου χρόνου για τη θρησκευτική άσκηση.

Ευθύνες εργοδότη για αποφυγή θρησκευτικών διακρίσεων

Ένας εργοδότης δεν μπορεί να εξετάσει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις σε οποιαδήποτε εργασία απασχόλησης που περιλαμβάνει πρόσληψη, απολύσεις, αναθέσεις επιλογής, πλευρικές κινήσεις και ούτω καθεξής. Τα θρησκευτικά τέλη διακρίνονται σε κίνδυνο εάν οι αλλαγές στις ώρες εργασίας δεν ανταποκρίνονται στις θρησκευτικές πρακτικές.

Οι εργοδότες οφείλουν να επιβάλλουν έναν χώρο εργασίας χωρίς θρησκευτικές διακρίσεις στον οποίο οι εργαζόμενοι μπορούν να ασκούν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις χωρίς παρενόχληση. Οι εργοδότες πρέπει να επιτρέπουν στους εργαζομένους να συμμετέχουν στη θρησκευτική έκφραση, εκτός εάν η θρησκευτική έκφραση θα επέβαλε αδικαιολόγητη δυσκολία στον εργοδότη.

Γενικά, ένας εργοδότης δεν μπορεί να θέτει περισσότερους περιορισμούς στη θρησκευτική έκφραση από ό, τι σε άλλες μορφές έκφρασης που έχουν παρόμοια επίδραση στην αποδοτικότητα στο χώρο εργασίας.

Οι εργοδότες οφείλουν να παρέχουν χώρο εργασίας στον οποίο δεν επιτρέπεται η θρησκευτική παρενόχληση των εργαζομένων. Αυτό ενισχύεται με την εφαρμογή μιας πολιτικής κατά της παρενόχλησης και μιας πολιτικής διερεύνησης καταγγελιών παρενόχλησης.

Συνιστάται οι εργοδότες να παρέχουν εκπαίδευση κατά της παρενόχλησης με σταθερά παραδείγματα και δοκιμές σε τακτική βάση για όλους τους εργαζομένους. Οι εργοδότες πρέπει να δημιουργήσουν την προσδοκία και την υποστηρικτική νοοτροπία που παρέχει στους εργαζομένους χώρο εργασίας χωρίς παρενοχλήσεις. Ο εργοδότης πρέπει να ενισχύσει προληπτικά και να επιβάλει τη συμπεριφορά που αναμένεται στο χώρο εργασίας.

Πρόσθετες εκτιμήσεις κατά τη διάρκεια συνέντευξης εργασίας

Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης με έναν πιθανό υπάλληλο, εάν κάνετε τυχόν ερωτήσεις που τον κάνουν να συζητήσει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, ενδέχεται να έχετε διαπράξει θρησκευτικές διακρίσεις.

Εάν θέσετε ερωτήσεις που κάνουν την προοπτική σας να αναγνωρίσει την ανάγκη θρησκευτικής διαμονής μετά τη μίσθωση, μπορεί να έχετε κάνει διακρίσεις εις βάρος του υποψήφιου υπαλλήλου.

(Είναι νόμιμο να πείτε στον υποψήφιο τις απαιτούμενες ώρες εργασίας της θέσης και να ρωτήσετε εάν ο υποψήφιος είναι σε θέση να εργάζεται τις απαιτούμενες ώρες της θέσης.)

Διαμονή για θρησκευτικές πρακτικές

Ο νόμος απαιτεί επίσης από τους εργοδότες να προσαρμόζουν εύλογα τις θρησκευτικές πρακτικές ενός εργαζομένου ή ενός υποψήφιου εργαζομένου.

Εύλογα καταλύματα μπορεί να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, την παροχή:

• ευέλικτες αμειβόμενες διακοπές, ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να παρευρίσκονται σε υπηρεσίες,
• ευέλικτα προγράμματα ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να παρακολουθούν θρησκευτικές εκδηλώσεις,
• απλήρωτος χρόνος ή PTO για θρησκευτικές εορτές,
• την ευκαιρία για τους υπαλλήλους να ανταλλάσσουν προγραμματισμένες βάρδιες,
• το δικαίωμα των εργαζομένων να φορούν καλύμματα κεφαλής που απαιτούνται από τη θρησκεία, ανεξάρτητα από τον ενδυματολογικό κώδικα του εργοδότη,
• την ευκαιρία να προσφέρουμε υποχρεωτικές προσευχές σε κατάλληλες ώρες της ημέρας,
• αναθέσεις εργασίας και πλευρικές κινήσεις, και
• ένα πρόγραμμα συνέντευξης που φιλοξενεί θρησκευτικές πρακτικές.

Θρησκευτικά καταλύματα και αδικαιολόγητες δυσκολίες

Δεν απαιτείται θρησκευτική διαμονή εάν προκαλεί αδικαιολόγητη δυσκολία στον εργοδότη. Ένας εργοδότης μπορεί να αξιώσει αδικαιολόγητη δυσκολία εάν το κατάλυμα παρεμποδίζει νόμιμα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Σύμφωνα με το EEOC:

"Ένας εργοδότης δεν χρειάζεται να καλύψει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ή τις πρακτικές ενός εργαζομένου εάν κάτι τέτοιο θα προκαλούσε αδικαιολόγητη δυσκολία στον εργοδότη. Ένα κατάλυμα μπορεί να προκαλέσει αδικαιολόγητη δυσκολία εάν είναι δαπανηρό, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια στο χώρο εργασίας, μειώνει την αποδοτικότητα στο χώρο εργασίας, παραβιάζει τα δικαιώματα άλλων υπαλλήλους ή απαιτεί από άλλους υπαλλήλους να κάνουν περισσότερα από το μερίδιό τους σε δυνητικά επικίνδυνη ή επαχθής εργασία. "

Αντίποινα και θρησκευτικές διακρίσεις

Οι θρησκευτικές διακρίσεις από τους εργοδότες είναι παράνομες. Το ίδιο ισχύει ως αντίποινα εναντίον ενός υπαλλήλου που εντοπίζει θρησκευτικές διακρίσεις.

Είναι αντίθετο με το νόμο να εκδικηθεί εναντίον ενός ατόμου για αντίθεση σε πρακτικές απασχόλησης που κάνουν διακρίσεις λόγω θρησκείας ή για την κατάθεση κατηγορίας διάκρισης, τη μαρτυρία ή τη συμμετοχή με οποιονδήποτε τρόπο σε έρευνα, διαδικασία ή δικαστική διαδικασία σύμφωνα με τον Τίτλο VII.

Οι καταγγελίες για θρησκευτικές διακρίσεις αντιμετωπίζονται από την Επιτροπή Ίσης Απασχόλησης (EEOC), η οποία δημιουργήθηκε με τον Νόμο περί Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964.