Τελικός κανόνας της FAA για απαιτήσεις πιλότου και ανάπαυσης

Περιεχόμενο

• Το πρόβλημα της πιλοτικής κόπωσης
• Οι συστάσεις του NTSB
• Γενικές απαιτήσεις ανάπαυσης
• Καταλληλότητα για καθήκοντα
• Περίοδος υπηρεσίας πτήσης
• Κάντε κράτηση πιλότων
• Ώρες πτήσης
• Περίοδοι ανάπαυσης
• Τελικός κανόνας για όρια ανάπαυσης και υπηρεσίας

Τον Δεκέμβριο του 2011, η FAA καθιέρωσε έναν τελικό κανόνα για τις απαιτήσεις χειριστή αεροπορικών εταιρειών και ανάπαυσης σε μια προσπάθεια καταπολέμησης των κινδύνων κόπωσης στα πληρώματα. Αυτός ο νέος κανονισμός παρέχει αυστηρότερες απαιτήσεις ανάπαυσης και περιορισμούς ωρών πτήσης από ό, τι ήταν προηγουμένως, μια κίνηση που η FAA ελπίζει ότι θα ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του κοινού για ασφαλέστερες πτήσεις. Ο τελικός κανόνας για τις υποχρεώσεις των μελών του πληρώματος πτήσης και τις απαιτήσεις ανάπαυσης τέθηκε σε ισχύ στις 4 Ιανουαρίου 2014.

Το πρόβλημα της πιλοτικής κόπωσης

Η κόπωση των πιλότων ήταν ανέκαθεν ζήτημα στον κόσμο των αερομεταφορών, αλλά σπάνια δόθηκε μεγάλη προσοχή στο θέμα, πιθανώς επειδή είναι ένα δύσκολο πρόβλημα μέτρησης και ακόμη πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Η κόπωση επηρεάζει τους ανθρώπους πολύ διαφορετικά.

Ένα άτομο μπορεί να κουραστεί πριν από το άλλο. Ένας χειριστής μπορεί να λειτουργήσει καλά μόλις έξι ώρες ύπνου, ενώ ένας άλλος απαιτεί οκτώ για να αισθανθεί ξεκούραση. Επιπλέον, οι επιλογές και ο τρόπος ζωής ενός πιλότου αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα στη διαχείριση της κόπωσης. Σε έναν πιλότο μπορεί να δοθεί περίοδος ανάπαυσης 12 ωρών, αλλά μπορεί να περάσει μόνο πέντε ώρες από εκείνη την περίοδο στην πραγματικότητα να κοιμάται. Άλλοι παράγοντες του τρόπου ζωής που μπορούν να επηρεάσουν την κόπωση περιλαμβάνουν την υγεία, τη διατροφή και τα επίπεδα άγχους.

Ανεξάρτητα από τις μεταβλητές που εμπλέκονται στη μέτρηση της κόπωσης, γνωρίζουμε ότι η έλλειψη ύπνου προκαλεί ορισμένα σφάλματα. Και σε μια κουρασμένη οικονομία, οι χειριστές προσπαθούν σκληρά να εξοικονομήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Αυτό σημαίνει ότι οι αεροπορικές εταιρείες μεγιστοποιούν τα προγράμματα εργασίας των πιλότων, ζητώντας τους να πετούν όσο το δυνατόν πιο ανθρώπινα (και νόμιμα).

Οι συστάσεις του NTSB

Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών (NTSB) διατυπώνει συστάσεις προς την FAA σχετικά με την κόπωση των χειριστών από το 1972 και ο οργανισμός εξακολουθεί να θεωρεί ότι η κόπωση αποτελεί παράγοντα ατυχημάτων αεροσκαφών. Μετά από μερικά σημαντικά ατυχήματα, όπως το ατύχημα της Colgan Air το 1992 που έφερε την προσοχή του κοινού στο πρόβλημα κόπωσης, η FAA ανέλαβε δράση σχετικά με το ρόλο της κόπωσης στις εμπορικές αεροπορικές επιχειρήσεις. Ακολουθούν ορισμένες συγκρίσεις που επισημαίνουν τις διαφορές μεταξύ των παλαιών και των νέων κανόνων:

Γενικές απαιτήσεις ανάπαυσης

• Παλαιός κανόνας: Διαφορετικές απαιτήσεις ανάπαυσης με βάση εσωτερικές, διεθνείς και μη προγραμματισμένες πτήσεις.
• Νέος κανόνας: Καμία διαφορά μεταξύ των τύπων πράξεων. νέοι κανόνες ισχύουν για όλους.

Καταλληλότητα για καθήκοντα

• Παλαιός κανόνας: Ασαφής γλώσσα σχετικά με το "fit for duty" όπως ανέφεραν οι πιλότοι.
• Νέος κανόνας: Ο πιλότος πρέπει να υπογράψει ένα έγγραφο που να επιβεβαιώνει ότι είναι «κατάλληλος για εργασία» και ότι η αεροπορική εταιρεία οφείλει να απομακρύνει τον πιλότο εάν αναφερθεί κόπωση.

Περίοδος υπηρεσίας πτήσης

• Παλαιός κανόνας: Η Περίοδος Εφαρμογής Πτήσης είχε όρια, αλλά δεν εξηγούσε τον κιρκαδικό ρυθμό ή τον αριθμό τμημάτων πτήσης.
• Νέος κανόνας: Η Περίοδος υπηρεσίας πτήσης έχει αυστηρότερα όρια με βάση τον αριθμό των τμημάτων πτήσης και την έναρξη της ημέρας υπηρεσίας.

Κάντε κράτηση πιλότων

• Παλαιός κανόνας: Οι εφεδρικοί πιλότοι πρέπει να έχουν άδεια τουλάχιστον 24 ώρες σε περίοδο 7 ημερών.
• Νέος κανόνας: Οι εφεδρικοί πιλότοι πρέπει να έχουν περίοδο ανάπαυσης τουλάχιστον δέκα ωρών.

Ώρες πτήσης

• Παλαιός κανόνας: Οι ώρες πτήσης είναι περιορισμένες ανά ημέρα και ανά έτος.
• Νέος κανόνας: Οι ώρες πτήσης είναι περιορισμένες ανά εβδομάδα, ανά μήνα και ανά έτος.

Περίοδοι ανάπαυσης

• Παλαιός κανόνας: Περίοδος ανάπαυσης τουλάχιστον εννέα ωρών, η οποία μπορεί να μειωθεί σε οκτώ ώρες.
• Νέος κανόνας: Περίοδος ανάπαυσης 10 ωρών, με την ευκαιρία για τουλάχιστον 8 ώρες ύπνου χωρίς διακοπή.

Ο μέγιστος χρόνος πτήσης κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι τώρα εννέα ώρες και οκτώ ώρες τη νύχτα. Τα όρια της περιόδου υπηρεσίας πτήσης σύμφωνα με τους νέους κανόνες κυμαίνονται από εννέα έως 14 ώρες, ανάλογα με το πόσα τμήματα μεταφέρονται και την ώρα έναρξης της ημέρας υπηρεσίας του πιλότου.

Τελικός κανόνας για όρια ανάπαυσης και υπηρεσίας

Στην τελική απόφαση για τα όρια του χρόνου ανάπαυσης και των καθηκόντων χειριστή, η FAA αναγνωρίζει ότι αυτοί οι νέοι κανόνες δεν θα λύσουν μόνο το πρόβλημα κόπωσης. Ωστόσο, μια προσέγγιση συστήματος ασφαλείας στην οποία ο χειριστής και οι χειριστές αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη διαχείριση της κόπωσης ήταν αποφασισμένη να είναι η καλύτερη λύση.

Με αυτόν τον νέο κανόνα, ο FAA εφαρμόζει πλέον υποχρεωτικές ενημερώσεις για το πρόγραμμα διαχείρισης κινδύνου κόπωσης (FRMP) κάθε αεροπορικής εταιρείας. Η FAA πρότεινε επίσης μια επιλογή συστήματος διαχείρισης κινδύνου κόπωσης (FRMS) ως τρόπο για τους χειριστές να πληρούν τις κανονιστικές απαιτήσεις για τη διαχείριση της κόπωσης.

Τελικά, ο χειριστής είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια του αεροσκάφους και πρέπει να γνωρίζει το όριο κόπωσης. Όλοι οι κανονισμοί στον κόσμο δεν θα το αλλάξουν, αλλά οι νέοι κανονισμοί είναι μια ευπρόσδεκτη αλλαγή για εκείνους τους πιλότους των οποίων τα χρονοδιαγράμματα έχουν μεγιστοποιηθεί, και που αντιμετωπίζουν κόπωση από την υπερβολική εργασία, κορεσμένο από την εργασία και πιθανώς να εξαντληθούν. Ίσως να μπορούν να ξεκουραστούν τώρα.