Χρηματοδότηση και επένδυση: Επίτευξη απόδοσης

Συγγραφέας: John Stephens
Ημερομηνία Δημιουργίας: 1 Ιανουάριος 2021
Ημερομηνία Ενημέρωσης: 19 Ενδέχεται 2024
Anonim
To P2P Επέστρεψε! | Reinvest24
Βίντεο: To P2P Επέστρεψε! | Reinvest24

Περιεχόμενο

Η επίτευξη απόδοσης είναι μια φράση που χρησιμοποιείται συνήθως στη χρηματοδότηση και στις επενδύσεις. Ακριβώς μιλώντας, και με τη στενότερη έννοια, η φράση χαρακτηρίζει μια κατάσταση στην οποία ένας επενδυτής αναζητά υψηλότερες αποδόσεις στις επενδύσεις του.

Πιο συγκεκριμένα και πιο συχνά, η φράση εφαρμόζεται σε καταστάσεις στις οποίες ο επενδυτής κυνηγά υψηλότερες αποδόσεις χωρίς να λαμβάνει δεόντως υπόψη τον πρόσθετο κίνδυνο που συνήθως προκύπτει ως αποτέλεσμα. Πράγματι, οι επενδυτές που επιδιώκουν επιθετικά την απόδοση συχνά τείνουν να δείχνουν το αντίθετο από την κανονική αποστροφή του κινδύνου, αντί να γίνονται λάτρεις του κινδύνου στις επιλογές τους, είτε συνειδητά είτε όχι.


Απόδοση και πιστωτικές κρίσεις

Η χρηματοπιστωτική κρίση από το 2007 έως το 2008 είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα κατάρρευσης της αγοράς που προκαλείται, εν μέρει, από την ευρεία επίτευξη της απόδοσης. Οι επενδυτές απελπισμένοι για υψηλότερες αποδόσεις αυξάνουν την αξία των εξασφαλισμένων με υποθήκη τίτλων σε επίπεδα ασυμβίβαστα με τον υποκείμενο κίνδυνο αποπληρωμής τους. Όταν οι υποθήκες πίσω από αυτά τα μέσα έφτασαν σε καθυστερήσεις ή προεπιλογές, οι τιμές τους έπεσαν.

Ακολούθησε μια γενική κρίση εμπιστοσύνης των επενδυτών, προκαλώντας απότομες πτώσεις στις αξίες άλλων τίτλων και την αποτυχία ή σχεδόν αποτυχία πολλών κορυφαίων τραπεζικών και κινητών αξιών.

Επίτευξη απόδοσης και οικονομικής απάτης

Οι επενδυτές που επιτυγχάνουν επιθετικά απόδοση είναι από αυτούς που είναι πιο ευάλωτοι σε θύματα οικονομικών απάτες και προγραμμάτων. Πράγματι, πολλές από τις μεγάλες περιπτώσεις στην οικονομική ιστορία απάτες και απάτες αφορούν δράστες, οι πιο διάσημοι Charles Ponzi και Bernard Madoff, οι οποίοι στοχεύουν συγκεκριμένα σε ανθρώπους που έφτασαν απεγνωσμένα για πρόσθετη απόδοση στα χρήματά τους, δυσαρεστημένοι με τις συμβατικές επενδυτικές ευκαιρίες.


Θεσμικοί επενδυτές

Σε ένα περιβάλλον χαμηλού επιτοκίου, όπως αυτό που υπήρχε μετά τις χρηματοπιστωτικές και πιστωτικές κρίσεις του 2007 έως 2008, πολλοί θεσμικοί επενδυτές, όπως οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία καθορισμένων παροχών, δέχθηκαν πίεση για να επιτύχουν απόδοση . Αυτές οι χαμηλές αποδόσεις οφείλονται, σε μεγάλο βαθμό, σε ενέργειες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και άλλων κεντρικών τραπεζών σε όλο τον κόσμο για την τόνωση των οικονομιών τους μετά την οικονομική κρίση 2007-2008.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία σε αυτό το δεσμευτικό αισθάνονται υποχρεωμένα να αναλάβουν μεγαλύτερο κίνδυνο να δημιουργήσουν τις αποδόσεις που είναι απαραίτητες για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Το αποτέλεσμα είναι μια γενικευμένη αύξηση του κινδύνου στο χρηματοοικονομικό σύστημα.

Επιπτώσεις στην τιμή των ομολόγων

Οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι σημαντικοί αγοραστές εταιρικού και ξένου χρέους και συνεπώς αποτελούν σημαντικές πηγές χρηματοδότησης για αυτές τις οντότητες. Οι αποφάσεις αγοράς αυτών των θεσμικών επενδυτών έχουν συνεπώς σημαντικές επιπτώσεις στην προσφορά και την τιμή της πίστωσης. Τα αποτελέσματα της επίτευξής τους για απόδοση φαίνονται στην τιμολόγηση νέων εκδόσεων χρέους και στην τιμολόγηση αυτών των ίδιων μέσων στη δευτερογενή αγορά.


Με λίγα λόγια, όταν αυτοί οι μεγάλοι θεσμικοί επενδυτές επιδιώκουν ενεργά την απόδοση, αυξάνουν τις τιμές των πιο επικίνδυνων τίτλων, και έτσι μειώνουν πραγματικά το επιτόκιο που πρέπει να πληρώσουν οι ριψοκίνδυνοι δανειολήπτες.

Απροσδόκητη συμπεριφορά

Ακαδημαϊκοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι η επίτευξη απόδοσης είναι πιο επιθετική και εμφανής κατά τη διάρκεια των οικονομικών επεκτάσεων όταν οι αποδόσεις των ομολόγων συνήθως αυξάνονται ούτως ή άλλως. Ακόμη περισσότερο, ειρωνικά, αυτή η συμπεριφορά είναι πιο εμφανής σε ασφαλιστικές εταιρείες που αντιμετωπίζουν πιο δεσμευτικές απαιτήσεις ρυθμιστικού κεφαλαίου.

Ένα άλλο αντιδιαισθητικό εύρημα από τους ερευνητές είναι ότι οι κανονισμοί που έχουν σχεδιαστεί για να μειώσουν την επικίνδυνη επενδυτική συμπεριφορά εκ μέρους των ασφαλιστικών εταιρειών ωθούν πραγματικά την απόδοση. Το κλειδί για αυτό το εύρημα είναι η παρατήρηση ότι ακόμη και τα φερόμενα πιο εξελιγμένα σχήματα για τη μέτρηση του κινδύνου είναι εξαιρετικά ατελή, αν όχι ουσιαστικά ελαττωματικά.