Πώς να γράψετε διάλογο σαν το Hemingway
Περιεχόμενο
Κατά τη σύνταξη διαλόγου, λάβετε υπόψη τον κανόνα των τριών προτάσεων: μην δίνετε χαρακτήρα περισσότερο από τρεις προτάσεις χωρίς διακοπή ταυτόχρονα. Μπορείτε πραγματικά να εμπιστευτείτε το κοινό σας για να διαβάσει μεταξύ των γραμμών: στην πραγματικότητα, μέρος της ευχαρίστησης που διαβάζετε μια ιστορία είναι να συνδυάσετε τα κομμάτια. Και το πιο σημαντικό, να θυμάστε ότι οι χαρακτήρες σας δεν πρέπει να λένε ο ένας στον άλλο πράγματα που ήδη γνωρίζουν.
Δείγμα διαλόγου Hemingway
Το κλασικό παράδειγμα αυτού είναι η ιστορία του Hemingway "Hills Like White Elephants." Στην ιστορία, ένας άντρας και μια γυναίκα που κάθονται σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό μιλούν. Καθώς η σκηνή εξελίσσεται, γίνεται σαφές ότι είναι έγκυος και ο άντρας θέλει να κάνει άμβλωση:
«Η μπύρα είναι ωραία και δροσερή», είπε ο άντρας.
«Είναι υπέροχο», είπε η κοπέλα.
"Είναι πραγματικά μια εξαιρετικά απλή λειτουργία, Jig", είπε ο άντρας. "Δεν είναι καθόλου επιχείρηση."
Το κορίτσι κοίταξε το έδαφος στο οποίο στηρίζονταν τα πόδια του τραπεζιού.
"Ξέρω ότι δεν θα με πείραζε, Τζιγκ. Πραγματικά δεν είναι τίποτα. Είναι απλώς να αφήσεις τον αέρα μέσα."
Το κορίτσι δεν είπε τίποτα.
"Θα πάω μαζί σου και θα μείνω μαζί σου όλη την ώρα. Απλώς άφησαν τον αέρα μέσα και στη συνέχεια είναι απόλυτα φυσικό."
"Τότε τι θα κάνουμε μετά;"
"Θα είμαστε καλά μετά. Όπως και πριν."
"Τι σε κάνει να το πιστεύεις?"
"Αυτό είναι το μόνο πράγμα που μας ενοχλεί. Είναι το μόνο πράγμα που μας έκανε δυσαρεστημένους."
Σημειώστε ότι η έκτρωση, η διαδικασία, αναφέρεται μόνο. Αυτό βοηθά στην απεικόνιση της ενόχλησης τους με το θέμα, αλλά είναι επίσης ρεαλιστικό. Δεδομένου ότι είναι το κύριο πράγμα και στα δύο μυαλά τους, γιατί θα το εξηγούσαν; Και ενώ ένας λιγότερο επιδέξιος συγγραφέας μπορεί να υποθέσει ότι ο αναγνώστης απαιτεί μια ρητή ρύθμιση, ο Χέμινγουεϊ δεν προσφέρει. Εκτός από το ότι είναι πιο ρεαλιστικό, είναι επίσης πιο ικανοποιητικό για τον αναγνώστη.
Η αντίθεση του διαλόγου πυκνότητας
Συγκρίνετε αυτό με αυτήν τη διάλυση σκηνή από ένα ρομαντικό μυθιστόρημα:
"Κοίτα, ξέρω ότι έπρεπε να σε προσκαλέσω στο πάρτι μου!" φώναξε. "Αλλά μισείς τα πάρτι μου. Αρνήθηκες να μπεις μαζί μου. Ποτέ δεν θέλεις να κάνεις τίποτα άλλο διασκεδαστικό. Από τότε που αγόρασες το παλιό κινηματογραφικό σπίτι, είσαι τόσο ξεπερασμένος όσο οι κλασικές ταινίες που δείχνεις εκεί. Και όταν πρόκειται για σεξ ... δεν πάμε καν εκεί. Δεν θέλετε ποτέ να δοκιμάσετε κάτι νέο. ""Ίσως επειδή είμαι κουρασμένος μετά την εκτέλεση του κλασικού κινηματογράφου όλη την ημέρα."
"Που τρίβεις πάντα στο πρόσωπό μου. Έχω κι εγώ χρήματα. Αγόρασα αυτό το σπίτι. Το τρέχω. Τι γίνεται αν δεν έχω πραγματική δουλειά;"
Σκεφτείτε το τελευταίο διάλειμμα. Πόσο εξηγήσατε ο ένας στον άλλο γιατί τα πράγματα τελείωναν; Οι πιθανότητες είναι, ότι δεν αναφέρατε κάθε πρόβλημα, σε μια πλήρη πρόταση, σε αυτό το τελικό επιχείρημα. Ο διάλογος εδώ ασχολείται περισσότερο με την κοινοποίηση ορισμένων γεγονότων στον αναγνώστη, γι 'αυτό δεν ακούγεται τόσο ρεαλιστικό όσο ο διάλογος Hemingway. (Αν και στην άμυνα του συγγραφέα, ποιος από εμάς ακούγεται τόσο καλός όσο ο Χέμινγουεϊ;)
