Σύστημα πλοήγησης VOR
Περιεχόμενο
Το σύστημα Πολύ Υψηλής Συχνότητας (VHF) Omnidirectional Range (VOR) χρησιμοποιείται για την αεροναυτιλία. Αν και παλαιότερα από το GPS, τα VOR αποτελούν αξιόπιστη και κοινή πηγή πληροφοριών πλοήγησης από τη δεκαετία του 1960 και εξακολουθούν να χρησιμεύουν ως χρήσιμο βοήθημα πλοήγησης για πολλούς πιλότους χωρίς υπηρεσίες GPS.
Συστατικά
Ένα σύστημα VOR αποτελείται από ένα στοιχείο γείωσης και ένα στοιχείο δέκτη αεροσκάφους.
Οι σταθμοί εδάφους βρίσκονται εντός και εκτός αεροδρομίου για να παρέχουν πληροφορίες καθοδήγησης στους πιλότους τόσο κατά τη διαδρομή όσο και κατά την άφιξη και την αναχώρηση.
Ο εξοπλισμός αεροσκαφών περιλαμβάνει κεραία VOR, επιλογέα συχνότητας VOR και όργανο πιλοτηρίου. Ο τύπος του οργάνου ποικίλλει, αλλά αποτελείται από ένα από τα ακόλουθα: ένα δείκτη Omni-Bearing (OBI), Horizontal Situation Indicator (HSI) ή ένα Radio Magnetic Indicator (RMI) ή έναν συνδυασμό δύο διαφορετικών ειδών.
Ο Εξοπλισμός Μέτρησης Απόστασης (DME) συχνά συγκαταλέγεται με VOR για να δώσει στους πιλότους μια ακριβή ένδειξη της απόστασης του αεροσκάφους από το σταθμό VOR.
Τα VOR έχουν δυνατότητα μετάδοσης φωνής AM και κάθε VOR έχει το δικό του αναγνωριστικό κωδικού Morse που μεταδίδει σε πιλότους. Διασφαλίζει ότι οι πιλότοι πλοηγούνται από τον σωστό σταθμό VOR, καθώς συχνά υπάρχουν πολλές εγκαταστάσεις VOR εντός εμβέλειας ενός μόνο αεροσκάφους.
Πως δουλεύει
Ο σταθμός εδάφους ευθυγραμμίζεται με μαγνητικό βορρά και εκπέμπει δύο σήματα - ένα μεταβλητό σήμα σάρωσης 360 μοιρών και ένα σήμα αναφοράς Omni-directional. Τα σήματα συγκρίνονται από τον δέκτη του αεροσκάφους και μετράται μια διαφορά φάσης μεταξύ τους, δίνοντας μια ακριβή ακτινική θέση του αεροσκάφους και την εμφανίζει στο OBI, HSI ή RMI.
Τα VOR συνοδεύονται από υψηλούς, χαμηλούς και τελικούς όγκους και διαστάσεις υπηρεσιών. VORs μεγάλου υψομέτρου μπορούν να χρησιμοποιηθούν έως και 60.000 πόδια και 130 ναυτικά μίλια πλάτος. Αεροσκάφη VOR χαμηλού υψομέτρου έως 18.000 πόδια και πλάτος έως 40 ναυτικά μίλια. Τα τερματικά VOR φτάνουν τα 12.000 πόδια και τα 25 ναυτικά μίλια. Το δίκτυο των VOR παρέχει συνήθως εκτενή κάλυψη κατά μήκος των δημοσιευμένων διαδρομών οπτικών κανόνων πτήσης (VFR) και κανόνων πτήσης οργάνων (IFR).
Σφάλματα
Όπως και με οποιοδήποτε σύστημα, τα VOR έρχονται με πιθανά προβλήματα. Ενώ είναι πιο ακριβές και χρησιμοποιήσιμο από το παλιό σύστημα μη κατευθυντικού φάρου (NDB), τα VOR εξακολουθούν να είναι όργανα οπτικής όρασης. Οι πιλότοι που πετούν σε χαμηλό ή ορεινό έδαφος ενδέχεται να δυσκολεύονται να εντοπίσουν με επιτυχία μια εγκατάσταση VOR.
Επίσης, υπάρχει ένας "κώνος σύγχυσης" όταν πετάει κοντά σε ένα VOR. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα όταν ένα αεροσκάφος πετά κοντά ή πάνω από ένα σταθμό VOR, το όργανο του αεροσκάφους θα δώσει εσφαλμένες μετρήσεις.
Τέλος, τα συστήματα γείωσης VOR απαιτούν συνεχή συντήρηση και συνήθως είναι εκτός λειτουργίας για σύντομες χρονικές περιόδους κατά την εκτέλεση της συντήρησης.
Πρακτικές εφαρμογές
Αφού συντονιστείτε στη συχνότητα μιας εγκατάστασης VOR και εντοπίσετε ότι ο κωδικός Morse είναι σωστός, οι πιλότοι μπορούν να καθορίσουν σε ποια ακτινική γραμμή ή από το σταθμό VOR βρίσκεται το αεροσκάφος. Η ένδειξη OBI, HSI ή RMI στο πιλοτήριο μοιάζει με μια πυξίδα ή μια ένδειξη επικεφαλίδας, με μια βελόνα επικάλυψης Course Deviation Indicator (CDI). Το CDI θα ευθυγραμμιστεί με το ακτινικό στο οποίο είναι ενεργοποιημένο το αεροσκάφος. Σε συνδυασμό με DME, ένας πιλότος μπορεί να καθορίσει μια ακριβή τοποθεσία από το σταθμό.
Επίσης, η χρήση δύο σταθμών VOR καθιστά τον καθορισμό μιας ακριβούς θέσης ακόμη πιο ακριβή χρησιμοποιώντας cross-radials, ακόμη και χωρίς DME.
Οι πιλότοι πετούν συγκεκριμένα ακτινικά προς ή από VOR ως πρωταρχικό τρόπο πλοήγησης. Οι Airways έχουν σχεδιαστεί συχνά από και προς εγκαταστάσεις VOR για ευκολία στη χρήση.
Στην πιο βασική του μορφή, μια εγκατάσταση VOR μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μεταβείτε απευθείας σε ένα αεροδρόμιο. Ένας μεγάλος αριθμός εγκαταστάσεων VOR βρίσκονται στην ιδιοκτησία του αεροδρομίου, επιτρέποντας ακόμη και πιλότους μαθητών να πετούν απευθείας σε ένα VOR για να βρουν εύκολα το αεροδρόμιο.
Το σύστημα VOR κινδυνεύει να παροπλιστεί από το FAA λόγω της δημοτικότητας της νέας τεχνολογίας, όπως το GPS, τα συστήματα αύξησης ευρείας περιοχής (WAAS) και τα αυτόματα εξαρτώμενα συστήματα παρακολούθησης-εκπομπής (ADS-B). Από το 2018, οι πιλότοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τα VOR ως βασική βοήθεια πλοήγησης, αλλά καθώς όλο και περισσότερα αεροσκάφη είναι εξοπλισμένα με δέκτες GPS, οι VOR πιθανότατα θα αποσυρθούν από τη χρήση.
